Maandag 4 oktober 2021 Peschiera

Maandag 4 oktober Peschiera

Maandag is marktdag, zal ik wel, zal ik niet? Ja, vandaag wel. Het is niet zo ver lopen, dus zo rond half 11 loop ik richting de markt, Daar is het gezellig druk en Izzy heeft geleerd van vorige keren dat ze beter dicht bij mij kan blijven lopen. Ze is ook meer ontspannen inmiddels, ondanks alle drukte om haar heen. Ik passeer kraampjes met winterkleren; jassen, speelgoed, schoenen. Eens even kijken, mooie zwarte schoenen! 69 euro,  ja, nee? Nee, ik doe het niet; ga van de week nog een keer shoppen en kijk dan wel voor schoenen. En mocht ik geen leukere vinden, dan ga ik toch volgende week maandag weer naar de markt? Zo simpel kan het toch eigenlijk zijn.

Bij het kraampje met het aardewerk blijf ik toch weer staan; zo leuk al die schaaltjes met olijven, tomaten of citroenen erop. Maar ook hier blijft mijn knip dicht. En jawel, ook nog een kraampje met voetbalshirts. Het worden er ieder jaar minder, maar wat een gedoe was het toch vroeger ieder jaar om het juiste shirtje te vinden voor de kinderen.

Ik loop de VVV binnen en vraag om het vaarschema van de ferryboot van het Gardameer; vandaag start de nieuwe dienstregeling zag ik en die heb ik nu. Gaat het er deze reis dan toch van komen om een vaartocht te maken? Mijn marktbezoek sluit ik af met een kop koffie en een croissant en als ik buitenkom regent het lichtjes. De Italianen doen alsof het stortregent; paraplu’s, regenjassen. Voor die paar druppels? Ik loop gewoon verder in mijn zomerjurk en word amper nat. Bij een monument met een waterpartij eromheen denkt Izzy: hee water, daar ga ik eens in en ze loopt parmantig door het monument tot grote afkeuring van een paar Italianen. Gelijk hebben ze, ik doe haar lijn iets korter en knik geruststellend naar de Ito’s, terwijl Izzy nog net niet ging liggen in het ondiepe water.  Verder en hoppa richting mijn hutje, zoals ik mijn stacaravan noem. Waarschijnlijk Iets te snel gegeten of gewoon te veel suiker gehad, maar ik ben me toch moe ineens! Thuisgekomen slaap ik 1,5 uur aan een stuk door.

In de middag zet ik het bakplaatje aan en bak het restant van gisteren op. In de middag is het rustig op de camping; ik schrijf wat, ruim wat op en ga zo rond 5 uur voor een wandeling langs het meer. Ik schiet wat foto’s, Izzy zwemt en trekt me nog net niet mee het meer in tot grote hilariteit van een paar jonge gasten. Ik durf haar niet los te laten, een paar jaar geleden ging ze als een stoomboot op de Mississippi achter de eenden aan. Het begint wederom te druppelen en rond 6 uur loop ik terug naar de camping. Ik had eigenlijk bedacht dat ik vanavond een pizza op de camping zou halen, maar blijkbaar is het restaurant op maandag gesloten.

Dan maar mijn snelle maaltijd in elkaar flansen: volkoren pasta (dat dan weer wel), met blikje tonijn en pastasaus uit een blikje. Voor het fatsoen en groenten nog 2 uien erbij gebakken en weer gegeten. Ik drink mijn laatste beetje ijsthee op en na wat spelletjes gedaan te hebben op mijn tablet, want….. paniek, paniek: geen whatsapp, facebook en Instagram al vanaf een uur of 6. Wereldwijde storing lees ik. Nou ja, dan nog maar eens kijken hoe de boten varen en wat een handige manier is om waar te komen. Het is gestopt met zachtjes regenen en inmiddels ben ik toch maar weer naar binnen verhuisd. Prima hoekbank, Izzy ligt alweer op bed. Zo rond half 11 ga ik naast haar liggen. Het waait hard en de regen gaat flink tekeer; lekker om hier in een stacaravan te liggen ipv in mijn tentje. Tot morgen!