Dinsdag 5 oktober Saló
Dat was me het nachtje wel; ouderwetse regen met alles wat daarbij hoort aan het Gardameer: storm, onweer en felle regenbuien. Dit jaar niet hangen aan mijn tentje en eerst alles goed vast zetten. Nee, heerlijk veilig in mijn stacaravan, is toch een prettiger gevoel kan ik zeggen. En ook Izzy was een stuk relaxter. Deze ochtend voor het eerst bij het uitlaten van Izzy niet mijn portemonnee vergeten, dus ik kon meteen broodjes meenemen. Het zonnetje scheen en wat is ontbijten buiten toch heerlijk! Ik app een oud-collega om met zijn verjaardag te feliciteren. Vandaag niet heel warm, maar prima weer om iets te ondernemen. Vandaag denk ik richting Salo te gaan. Schijnt een mooie plaats te zijn met mooie winkels en promenade. Camera mee en genieten maar!
Eerst nog mijn verslag van gisteren afmaken en foto’s uitzoeken om te uploaden. Scheelt toch qua tijd. Mijn nieuwe buren hebben een klein wit schattig hondje, maar die keft wel enorm. Andy zou zeggen met een allerliefst stemmetje: zal ik je blafbandjes even doorknippen? Haha mooie herinnering. Ook dit jaar reist hij weer met me mee: voor me staat een Duitse auto geparkeerd met zijn initialen in het nummerbord. Mooi!
Tussen de middag eet ik een restje pasta met tonijn; ik doe de afwas, ruim alles op hop het hutje is weer toonbaar. Voor wie? In ieder geval voor mezelf. Uit het vriesvakje haal ik 2 kippenpoten en die zet ik op met wat water in mijn crockpot; ik denk vanavond kip-kerrie met rijst. Of morgen. Om dat gerecht op tafel te toveren zijn nog wel wat aanvullende ingrediënten nodig: bouillonblokje, paprika’s. Verder heb ik alles in mijn hutje.
Rond 3 uur rijd ik richting Saló; ooit wel eens geweest, maar ik heb er geen actieve herinnering aan. Onderweg begint het te regenen; ik hoop dat het minder wordt. Natuurlijk rij ik weer een keer verkeerd, maar ja, dan kom je nog eens ergens denk ik altijd maar. Het is zo’n 3 kwartier rijden en wel leuk om de borden te zien van alle campings waar ik ook gekeken heb om te verblijven deze vakantie. Dit stuk van het Gardameer ken ik helemaal niet; het is ook heel anders, het ligt ook in een andere provincie. Ik ben er rond 4 uur en de regen komt met bakken uit de hemel; wel een voordeel dat het parkeren geen problemen oplevert. Ik snor nog een regencape uit mijn tas, die we jaren geleden in Verona kochten toen we samen met de kinderen Andy zijn 50e verjaardag vierden. Wie wat bewaart….. je weet wel wat ik bedoel.
Maar oh oh wat is Salo prachtig! Met een prachtige promenade, mooie winkels die ik met een zeiknatte Izzy ook niet in durf te gaan. Er zitten wat mensen onder afdakjes te genieten van hun aperol spritz mét de bijna altijd vergezellende nootjes. Ik loop de boulevard af, geniet van de prachtige panden, maar durf niet goed mijn camera tevoorschijn te halen in dit weer. Ik maak wat foto’s als het droog is. Voor nu sla ik alle mooie beelden op in mijn geheugen. Na een uur gelopen te hebben zijn Izzy en ik doorweekt (nou ja, mijn haar is drijfnat en de onderkant van mijn broek). We houden het voor gezien. Op de terugweg langs een prachtige Lidl, waar ik inkopen doe. In de vriezer vind ik de ingrediënten voor een pasta vongole voor de prijs van 3 euro nog wat. Zo jammer dat we dat in Nederland niet hebben bij de Lidl. Wel bij de visboer, maar dat is zelfs mij te duur.
Thuis aangekomen maak ik risotto met de de kip en de gekochte paddestoelen. Ik bel met de kinderen en ja, dan duurt de avond nog lang. Het is pas 8 uur. De avonden zijn niet fijn zo in je eentje, heel ongezellig. Het is dan te koud om buiten te zitten, dus ik zit lekker warm binnen, maar zie dan ook geen mens. Ik lees een boek op mijn telefoon en dan wordt het uiteindelijk tot 2 uur voordat ik ga slapen en ik het boek uitheb.
Reactie plaatsen
Reacties