Vrijdag 2 augustus op zee
Iets minder goed geslapen dan de nacht er voor. Vandaag zijn we de hele dag op zee. Dat betekent dat alle 4400 passagiers en 1400 bemanningsleden aan boord zijn en dat is best druk. Fred en Christine halen me op voor het ontbijt en man, man wat een gekkenhuis. We zoeken de anderen op die bij het zwembad zitten, waar het een nog grotere herrie is. Ik drink mijn koffie op en ga naar mijn hut. Lekker lezen, spelletjes doen. Zelfs op het balkon is het te warm. Ik lig op bed, douche nog een keer en dan op naar het restaurant voor lunch. Ik dacht achterin het schip te zitten, maar ben ineens gedesoriënteerd. Blijk ik toch voorin te zijn; het is hier ook echt een doolhof met allerlei gangen, verschillende liften. En nee, de desoriëntatie komt (nog) niet van de drank.
Ook het dek trekt me vandaag niet zo; ik heb even behoefte om me terug te trekken. De airco doet het niet meer en Rosa belt de monteur. Ook bij de anderen schijnt ie het niet meer te doen. Komt vast goed. Wat een luxe is het toch; hup je meldt iets bij iemand en het wordt meteen opgepakt en zo snel mogelijk opgelost. En dat alles met een enorme glimlach en vriendelijkheid van de medewerkers. Langzaam zakt de zon onder en ik kan dit mooi vastleggen met mijn camera. Ik ontmoet de anderen in een of andere lounge met een meneer die zingt. Deze keer een prosecco; bubbels hebben altijd iets feestelijks vind ik.
In het restaurant is Sony blij ons weer te zien, nou ja, hij glimlacht zoals altijd erg vriendelijk. Vandaag eet ik escargots, dát is lang geleden! Maar bijzonder lekker! Als hoofdgerecht heb ik vis met aardappelpuree en een paar asperges. Het toetje was niet echt een aanrader: tapioca met mangopuree. Christine schudde al van nee, maar ja die geloofde ik natuurlijk niet. Dus eigenwijs toch besteld. Eerlijk is eerlijk: ze had gelijk. Het is een soort van rijstepap, maar dan vies. De puree heb ik wel gegeten en dat was het wel. Morgen eten we in een specialiteitenrestaurant, dus we hebben Sony verteld dat hij ons morgen mist. Ik kreeg een demonstratie met een servet; ik zal maar niet zeggen waar het op leek, Sony is a naughty boy!
Ik was voldoende uitgerust dus ging nog even mee voor een afzakkertje. Tenslotte nog geen cocktail gehad vandaag. Deze keer koos ik de Margarita; wel lekker, maar dat randje met zout had van mij wel met suiker gemogen. Daarna nog een Tequila sunrise en toen was het echt wel verstandig om naar bed te gaan.
In de hut bleek de airco gerepareerd en er lag wat post. Een brief dat ons balkon schoongemaakt zou worden; dus gordijnen dicht voor de privacy. Een bevestiging van een excursie op mijn naam die ik niet geboekt heb. Morgen maar even langs de servicebalie om dat op te lossen. Tegen de tijd dat ik mijn bed in ga, zijn we het zuidpuntje van Italie gepasseerd. Ben benieuwd welk uitzicht ik heb als ik wakker word.