6 augustus Istanbul
Vannacht vaarden we door de Dardanellen, richting de zee van Marmara om in Istanbul te komen. Sinds topografie op de basisschool had ik nooit meer van de Dardanellen gehoord of gelezen. Tot gisteren dus. Ik werd s nachts wakker omdat het schip vaart minderde en we bleken net onder de …brug doorgevaren te zijn. Achteromkijkend kon ik nog net een foto maken. Terug mijn bed in en tegen 9? Uur kwamen we aan in Istanbul wat van verre al te zien was. Prachtig met alle hoge gebouwen.
Met mijn voucher loop ik naar de balie om de excursie te annuleren. Het blijkt dat de reservering die ik online had getracht te maken, toch gelukt was, ondanks de ene foutmelding na de andere, creditcardgegevens werden niet overgenomen, geen bevestiging via de mail. Eigenlijk ook wel prima dacht ik, want het is waarschijnlijk toch te warm. Blijkt dus dat ik toch geboekt heb en nu dus niet meer kan annuleren om de plm. 200 euro die met de reserveringen is gemoeid, terug te krijgen. Het huilen staat me nader dan het lachen. Ik overweeg om me als een malle toch klaar te maken om alsnog mee te gaan, maar ik kan het gewoon niet. Ik kan niet zoveel lopen in deze hitte. Gerda ziet mijn wanhoop en zegt: je nu niet druk over maken. Genieten van je vakantie en thuis proberen op te lossen. En ze heeft natuurlijk gelijk. Ik laat mijn dag niet verpesten door dit. Dan maar een dag eerder arm. Ik zwaai de rest uit en blijf gewoon in de koelte van het schip. Vanaf mijn balkon heb ik de hele dag een prachtig uitzicht op de zee. Ik denk dat ik wel 1000 bootjes met toeristen, vrachtschepen, (zeil) jachten voorbij heb zie komen. In de verte zie ik de blauwe moskee. En eerlijk is eerlijk: ik geniet! En nog wel met volle teugen. Het is lekker rustig aan boord, ik eet her en der wat, heb mooie plaatsen aan het raam. Ik fotografeer, ik drink wat, ik lees wat. Topdag!
De anderen zijn rond 7 terug aan boord en hebben ook een leuke, maar vermoeiende dag gehad. Lekkere lunch, goede gids, lauw bier uit een milkshake kartonnen beker. We doen eerst een borrel in de pianobar en kies een van de cocktails: de moscow mule. Ik heb ze nu bijna allemaal gehad!
Aart heeft last van zijn knie en komt samen met Barbera strompelend de Swarovski trap af. Een grootse entree, want wij klappen en fluiten hen toe. Iedereen kijken natuurlijk , een blozende Aart en Barbera en de rest lachen natuurlijk.
We eten in het restaurant waar Sony ons verwent door andere wijn te schenken dan die bij ons drankenpakket hoort. Tegen 11 moeten we het dessert nog bestellen, maar het is ook tijd van vertrek uit Istanbul. We gaan naar het dek boven en wow! Ik kom superlatieven tekort in mijn vocabulaire om jullie te kunnen beschrijven wat ik gezien en ervaren heb. Het was fenomenaal, zo hoog vanaf het water al die lichten te zien die een wereldstad heeft. De moskeeën prachtig uitgelicht, al die mensen samen op het dek om dit met elkaar te ervaren. Het ontroert me al deze verbondenheid en de pracht. Voor mij hét hoogtepunt van de cruise. Gerrit, Gerda en ik blijven nog op het dek tot ruim over enen. Zo mooi, wat een belevenis!