5 augustus Kusadasi

Gepubliceerd op 8 augustus 2024 om 11:27

Maandag 5 augustus- Kusadasi

 

En weer word ik ergens anders wakker! Dat is toch zo leuk kan ik je vertellen. Hup gordijnen open en wat zullen we nu weer voor uitzicht hebben? Het schip vaart anders, langzamer vooral en dat heeft me waarschijnlijk gewekt.  Ik zie een dorp geplakt tegen een berg en lees in grote witte letters Kusadasi. Het is wederom schitterend weer met een blauwe hemel. Ons schip ligt midden in het plaatsje.

 We hebben afgesproken om 9 uur van boord te gaan en aan wal te ontbijten. Hoedje op, zonnebril mee, ingesmeerd en daar gaan we. Inmiddels is ook een ander cruiseschip gearriveerd. Maar wederis ons schip hoger.

We lopen langs leuke geveltjes eerst de verkeerde kant op en we vragen ons af wat voor huisjes het zijn. Het blijken allemaal winkeltjes te zijn waar ze van alles verkopen. We moeten er doorheen om in het stadje te komen. Souvenirs, replica’s van dure tassen, veel goud en enthousiaste verkopers die blijven vragen waar we vandaan komen. Vandaag kiezen we voor Fiji. Meestal haken de verkopers dan af, want een Fijijaanse versie van allemachtig prachtig kennen ze niet. Hoe mooi ik sommige tassen ook vind, de boete die er op staat bij invoeren wil ik niet riskeren. We lopen een stuk langs zee en daar is het een drukte van belang met volle uitvarende bootjes met toeristen. We strijken neer op een fijn overdekt terras waar de wind van zee koelte naar binnen blaast. Ik neem de BLT. De ober spreekt behoorlijk goed Nederlands,  dus dat is makkelijk. De kok is net wakker en gaat vol enthousiasme aan de slag. Helaas is de ketchup nog bevroren, maar die ontdooit snel. De kaasloze BLT van Aart laat lang op zich wachten. Achter ons vist opa the catch of the day. Groot enthousiasme bij alle personeelsleden als hij een in mijn ogen niet zo’n hele grote vis vangt. Maar misschien was het wel zijn eerste vis ooit?

Een aantal lopen naar een soort fort, Fred wil naar het kasteel en Christine en ik vermaken ons met alle snuisterijen.Op de terugweg komen we langs Starbucks waar Christine een beker van Kusadasi wil kopen. Fred is haar net voor en gedrieën genieten we van de koffie. Ik krijg een ijskoffie met caramel. Mmmmm

Wanneer we weer Fiji roepen tegen een verkoper die vraagt waar we vandaan komen, reageert hij heel verbaasd enzegt: Fiji?? We moeten er smakelijk om lachen en een Nederlands echtpaar haalt ons in en zegt lachend: Fiji haha.

We moeten onze schipkaart laten zien om weer door de winkeltjes te mogen lopen en in de taxfree winkel zien we ook de anderen weer. De zak met mini’s is in de aanbieding: nog maar 8 euro. Aan boord betaalde ik 14,95! Cruisen is niet goedkoop.

Bij terugkomst aan boord spoel ik alle plakkerigheid van me af onder de douche. Die is trouwens zo fijn af te stellen, ik douche soms wel 3x op een dag. Ik lees mijn boek, ga rond 3 uur toch nog iets eten voor lunch.

Fred Christine en ik eten vanavond in het sushi restaurant. Vroeg vandaag: half 9. We zijn er al rond 8 en dat is ook geen probleem. Het uitzicht is fenomenaal boven op het schip met ramen van onder tot boven en zicht op de zee aan weerszijden. Het eten is heerlijk! We drinken er een mooie wijn bij en het os ook fijn om even met zijn drieën te zijn. We prijzen ons gelukkig dat we deze ervaring met elkaar mogen delen.

We nemen nog een afzakkertje in de pianobar waar we Sony, onze kelner van het restaurant, zien binnenkomen om de bestelling cointreau voor de anderen te halen. We roepen hem en hij reageert enthousiast terug. Aardige kerel, we heet met hem getroffen. We beloven dat we er morgen weer bij zijn. En dan komt ook aan deze dag een einde. Bij terugkomst in de hut vind ik de voucher voor de Istanbul trip. Pffff wat nu weer?