Donderdag 23 juni Calvi

Donderdag; 23 juni Calvi

Ik ben vroeg wakker door overburen die luidruchtig vertrekken; de andere overburen vertrekken ook, maar die doen tenminste zachtjes. Het luchtbed bleek zachtjes leeg te lopen, dus dat gooi ik weg. Ik heb ook geen plakspullen bij me, dus er niets anders op. Dan voorlopig maar op het luchtbed waar Jacklien op gaat slapen. Met mijn waterkoker maak ik met een zakje cappuccino koffie. Ik verzamel moed om mijn pop up tent op te vouwen. Daar zijn legio voorbeelden van dat het niet lukt. Ik kijk 3x naar het filmpje dat Marjanne me stuurde en hoppa: hij past weer in de verpakking! Trots ben ik op mezelf. Nog even douchen en dan al vroeg richting Calvi. De weg er naar toe is dwars door de bergen en ik rijd op mijn dooie akkertje tussen al dat moois. Even stoppen voor een foto; de trein komt langs; Een woeste rivier naast de weg, Ik passeer een pas en dan is ie daar ineens: de zee! Mooi blauw zoals hij moet zijn. Rond 11 uur ben ik in Calvi en ik zoek een plaatsje uit op de camping. Daar waar we 3 jaar geleden stonden, staan nu allemaal stacaravans. Ik zie die arme Izzy nog hijgen onder de bomen in de schaduw. Fijn voor haar dat ze in Nederland is gebleven. Ik vind het ook niet zo erg alleen zonder hond; ik dacht dat ik alleen in de tent banger zou zijn, maar nee. Misschien ben ik wel over die angst helemaal heen gekomen? Vol goede moed gooi ik mijn grote tent eruit en begin met pompen, eerst de elektrische maar. Dat gaat heel traag, blijkt dat er een bepaalde druk moet zijn om door de gaatjes van het ventiel te kunnen blazen. Okee dan de handpomp. Ook die heeft kuren. Ik bel nog even met Coen van de Wit in Schijndel om te vragen of ik wel de goede ring heb opengedraaid. Jazeker. Okee, dan verder. Ik stap in de snikhete auto om een andere pomp te kopen. Bij de supermarkt is alleen een voetpomp, dat maar proberen. Dus weer terug naar de camping. Het gaat wel beter dan met de andere en vraagt de overbuurman of hij kan helpen. Ik twijfel: ach ja, waarom niet. Maar hem lukt het ook niet. Hij heeft een handdoekje om en ik denk steeds: als die maar niet afvalt. En jawel hoor: handdoekje valt op de grond. Maar hij heeft er een fijne strakke onderbroek onder aan. Jammer? Het lukt maar niet om de buizen vol lucht te krijgen. Zo gek, vorig jaar stond die tent binnen een kwartier en nu ben ik al 3 uur aan het tobben. Ik word er helemaal gedeprimeerd van en die hitte helpt mij ook niet. Ik geef het op en wil eigenlijk een potje huilen. Wat doe ik hier in godsnaam in mijn eentje? Waarom denk ik dat ik altijd zo stoer moet zijn? Ik ben helemaal niet stoer, ik krijg  niet eens die tent opgezet. Klaar denk ik ineens: dit heeft geen zin en lost ook niets op. Ik raap me bijelkaar en probeer de andere pomp nog een keer. Een andere buurman komt ook helpen en constateert dat die pomp die bij de tent hoort, gewoon kapot is. De eerste buurman zegt dat ik naar Intersport moet iets verderop, daar verkopen ze vast zo'n pomp. Dus hup weer in de auto. Gelukkig bij Intersport hebben ze in ieder geval een pomp die meer lucht pompt, dus die neem ik mee. Als ik terugkom staan er inmiddels 3 mannen en de overbuurvrouw te klooien aan mijn tent. Met de nieuwe pomp en de oude slang maken we een goede pomp en hup binnen 10 minuten staat de tent. Ik ben zo blij met alle hulp! Fantastisch toch?

Luchtbed opblazen, auto leegruimen en alles in de tent. He he, hard werken zo op vakantie. Het zweet loopt van mijn rug. Na een verkwikkende douche ga ik in het restaurant eten en bestel daar pasta met kip en paddestoelen. Heel lekker; ik bestel erbij een Pago ACE drankje: wortel, citroen en sinaasappel. Wanneer je geen prik kunt drinken, dan is de keuze wel beperkt hoor. Thuis drink ik altijd icetea green, maar dat is in de horeca nog niet zo normaal hier. Dus iedere keer probeer ik wat anders tot ik het lekkerste gevonden heb. Om nou altijd aan de drank te gaan, vind ik ook niet nodig of gezelliger. Gelukkig is er wifi, dus ik kan lekker schrijven en publiceren. Ik zit nog wat voor de tent mijn spelletje te spelen. Ik lig vroeg op bed; het was een enerverende dag met zoveel tegenslag.