Ik heb zo'n handige app waarin je 's ochtends een bericht krijgt als je die dag post gaat ontvangen van post.nl Reuze handig, je krijgt dan ook een foto van de voorkant van je post erop, zodat je 's ochtends al kunt raden van wie dat handschrift ook alweer is. Vroegah kwam de post iedere dag en rond dezelfde tijd. Nu niet meer op maandag en op andere dagen is het ook steeds wisselend wanneer de post komt. Ik heb zo'n fijne ijzeren opvangbak voor de post, zodat de post niet zomaar op de mat valt. Reuze handig toen de pup Sam de post heerlijk vond om op te eten, met uitzondering van de blauwe brieven overigens. Izzy doet dat meestal niet, maar ja, die heeft zo ook haar ondeugende buien. Ik noem het vermoorden van een eend pas of het uitpakken van een kerstcadeau die onder de kerstboom lag. En maar kijken met die onschuldige oogjes van haar.
Terug naar de aanleiding van deze blog. In de app van post.nl zag ik een brief staan met als afzender een voor mij onbekende notaris. Notaris? Wie is er dood? Dat was het eerste wat ik dacht en vervolgens: wat nou weer? En ja, dan duurt het lang voor de post komt. Ik app eens met mijn zusje, als het familie is, dan moet zij het ook ontvangen hebben. Maar nee, ze is niet thuis, dus geen idee waar ik het over heb en of zij ook de brief heeft. Ik app met de kinderen, wat zou het kunnen zijn? Als er nog een buitenechtelijk kind geweest zou zijn van Andy, dan zou ik de post toch niet krijgen, maar een van de kinderen neem ik aan. Maar nee, ook zij hebben geen idee. Om het uur loop ik naar de brievenbus, nog steeds is de post niet geweest. Mijn fantasie gaat met me aan de loop: misschien een of andere verre neef die me iets nalaat? Gek, maar een nicht komt niet op in mijn gedachten. Ik kan niemand bedenken; alle ouderen die ik ken, daar heb ik toch een goed genoeg contact mee om me eerst op de hoogte te stellen van het overlijden, alvorens de notaris om de hoek komt. Notaris komt uit Zeeland, zou het dan toch iets van mijn vader of moeder zijn? Rond 3 uur nog geen post en ik besluit gewoon te bellen naar het notariskantoor. Ik leg de situatie uit aan de telefoniste en ze geeft mijn bericht door aan de notaris. Onderweg naar mijn zusjes huis om eten te koken belt de notaris. Gelukkig! Er komt een einde aan mijn onzekerheid en de spookverhalen die in mijn gedachten langskomen.
Dag mevrouw, ik snap het. U bent erfgenaam van meneer X. Van wie vraag ik? Het blijkt een neef van mijn moeder te zijn die in 2019 is overleden en geen kinderen heeft, dus vandaar dat overige familie erft. Het is niet veel zegt de notaris, omdat u met velen moet delen. Uiteindelijk blijkt het om 19 euro te gaan, als ik het goed heb uitgerekend (dank u meneer Bänffer (in memoriam overigens) van de MEAO dat u mij destijds tijdens de lessen Recht heeft uitgelegd hoe familierecht en erven in elkaar steekt). Ik geef aan dat ik afstand doe van mijn erfenis. Ik voel me hartstikke rijk om dat te kunnen zeggen haha. Weer een illusie armer, maar ik heb voor 19 euro zoveel heerlijke scenario's in mijn hoofd voorbij zien komen. Dank je wel neef Ad voor deze dag!
Ik stap uit de auto en open de deur bij mijn zus met mijn eigen sleutel. Daar....... daar ligt dé brief geadresseerd aan haar. Zij heeft hem wel ontvangen vandaag, zonder app. Ik krijg hem pas de volgende dag. Zoals Andy zou zeggen: met jou is het leven nooit saai.
