Een gewone week die zomaar bijzonder bleek
Deze week leek zo gewoon te worden en achteraf: ook deze week werd weer bijzonder door alle ontmoetingen, gesprekken en gebeurtenissen.
Maandag werd ik al vroeg verwacht in Schiedam voor een afspraak met de casemanager van mijn dementerende tante. Heel bijzonder om geen maandagochtendspits mee te maken en binnen een half uur de afstand van Gorinchem naar Schiedam te rijden. Iets na negenen was ik er al! Ik was dus te vroeg en nam plaats in de hal waar Radio Veronica opstond met muziek uit mijn tijd. Toch gek dat er geen muziekzender opstaat die past bij de bewoners, die vaak toch van een andere leeftijdscategorie zijn dan de mijne. De afspraak vindt plaats in de prachtige regentenkamer. Daarna nog een bezoek aan mijn tante die me nog steeds herkent gelukkig en blij is me te zien. Haar situatie wordt wel zorgelijk; het is wachten op een crisissituatie.
Dinsdag had ik bij me thuis een eetdate met een drietal oud-collega’s. Het zou warm worden, dus de tagine die ik in gedachten had werd verruild voor een bbq. Een van de oud-collega’s heeft thuis een boerderij met stieren en zij bracht hamburgers mee. Zo heerlijk dat pure vlees; natuurvlees met beter leven keurmerk. Check hiervoor hun website www.kolffvleesvee.nl.
Een van de anderen zorgde voor de wijn en nummer 3 zorgde voor het toetje. Ik maakte aardappelsalade en roderijstsalade met feta, olijven voor bij de in yoghurt gemarineerde kip met gyroskruiden. Zoals vanouds weer heel gezellig en zo bijzonder om alle verhalen uit iemands leven weer aan te horen en elkaar daarin te kunnen steunen. Natuurlijk ook weer heerlijk gelachen en oude herinneringen opgehaald aan de tijd dat we allemaal bij dezelfde werkgever werkten.
Van hen kreeg ik de tip om te focussen en vooral te kiezen voor datgene wat me energie geeft. De eerste stap is al gezet: ik heb iemand benaderd die bekend is in de uitgeverswereld. Schrijven vind ik zo leuk en gaat me zo gemakkelijk af. Gisteren aan het begin van de avond een interview gedaan met een voetbalelftal met jochies van 6 jaar, hartstikke leuk en later het interview uitgewerkt en meteen maar verstuurd. Volgende week nog een interview; dat moet ik nog even voorbereiden deze week.
Woensdag is Pipdag (nog even en dan komt ook Juliëtte erbij) en ze is er al vroeg. Op deze dagen ga ik in de slowmotion modus. Ik neem overal uitgebreid de tijd voor; geen haast. Het is lekker weer dus we gaan op de fiets naar Roy en MJ om koffie te drinken; daarna naar Buiten de Waterpoort waar we de pont nemen naar Hardinxveld-Giessendam. Pip schatert het uit van plezier; helemaal niet bang, ondanks dat we best hard varen. Onder de A27 brug doen we onze joehoe yell die we altijd onder het viaduct doen. Weer aan wal fietsen we heerlijk in het zonnetje naar huis.
Donderdagavond heb ik een coachingsclient om het geleerde van mijn studie in praktijk te brengen, oefenen dus. Waardevolle mooie gesprekken vind ik dat.
Vrijdag extra Pipdag, weer een feestje. ’s Avonds halen we mijn moeder op die ook bij ons komt eten. Pip zegt wat niemand tegen haar zou durven zeggen: je bent een mopperdoos. Gelukkig bedoelt ze het als grapje. Na het avondeten nog even kopje koffie bij mijn zusje en dan mijn moeder naar huis brengen en dan is het echt bedtijd voor Pip. Ze mag lekker bij mij in bed slapen als ik ook naar bed ga. Hoe stil ik ook doe, ik lig net en het klinkt heel wakker: oma, mag ik bij jou in bed? We slapen allebei heerlijk die nacht. Wel vroeg wakker en ik spring onder de douche, Pip kijkt wat moeilijk, die gaat toch liever in het opblaasbadje. Lekker fris beginnen we aan de dag; we gaan nog even hondenvoer en plantjes halen; op de terugweg kleine familiereunie bij de wijnhandel van mijn zwager. Feestje voor Pip voor ze weer opgehaald wordt door haar vader. Met Sabine ga ik lekker high tea houden in Papendrecht bij Loes (aanrader hoor, de mangopassievrucht cheesecake is goddelijk!). Zondag komen de kinderen eten en dat is altijd een drukke gezellig boel. Mooie afsluiting van een memorabele week!