Ik lees de krant: ik blijf me verbazen

Ik lees de lokale krant en na het doorlezen van de rouwadvertenties en denken van ach en wee, wat verdrietig voor alle nabestaanden. Goh, deze naam bij de nabestaanden is dezelfde als ooit die van mijn lerares Frans, woont ze tegenwoordig in Burgh-Haamstede? Of is het een andere Hannie? Enfin, ik lees verder. Windmolens en een slecht huwelijk tussen de naburige stadsgemeente Gorinchem en mijn eigen plattelandsgemeente Molenlanden. Nu moet mij van het hart dat ik echt een pesthekel heb aan hoe slecht windmolens passen in de omgeving, maar dat ik het nut zeer waardeer. Ook een soort haat/liefde verhouding tussen mij en de windmolens dus. Het huwelijk van de gemeenten, dat staat op springen, maar als ik goed lees, dan doen ze hun best om het huwelijk te redden. En dat is altijd een mooi streven lijkt me.

Ik lees verder: puzzelen met gebiedsontwikkeling Schelluinsestraat Gorinchem. Wie kent dit stukje industriegebied in Gorinchem niet? Als kind kwam ik er vaak met mijn vader om schroefjes, apparaten en weet ik veel wat voor dingen nog meer te kopen bij Monster. Mijn allereerste baantje had ik er: bij Attema als assistent directie-secretaresse. Die relatie tussen mij en de directie-secretaresse was ook kort: na 1 maand nam ik ontslag. Ik hoor het de meneer van het arbeidsbureau nog zeggen: maar mevrouw, dan krijgt u geen uitkering. Die heb ik ook niet nodig, zei ik als dappere 19-jarige die nog gratis thuiswoonde. De meneer was sprakeloos en ik.... ik ging op zoek naar een andere baan en natuurlijk vond ik die.

Het vinden van een baan is gelukkig nooit een probleem geweest. En wat was ik tijdens iedere zoektocht naar een baan mijn vader altijd dankbaar dat hij me destijds zelf heeft laten besluiten om door te leren en zo een diploma te halen waar ik nog steeds profijt van heb. En ja, met 59 jaar helpt de behoorlijke portie werk- en levenservaring waarschijnlijk inmiddels meer mee.

ik lees de column van een oud-collega en herken haar google actie bij vage begrippen van haar zoon in apps. Gelukkig ben ik niet de enige die niet alle afkortingen kent, maar: nvm.

Een artikel over het boek smakelijk eten in Gorinchem met een foto van een man waar ik op de een of andere manier een antipathie voor heb. Heel ongenuanceerd en ongefundeerd, want ik ken de beste man niet eens. Ik probeer sympathie voor hem op te wekken en ja, ik vind iets: het delen van zijn kennis van het Gorinchemse. Mooi dat iemand dat goed weet over te brengen. Het succes van een dansshow; ik volg een van de betrokken dames op Facebook en heb haar gecomplimenteerd met de mooie show aan de hand van de beelden die zij gedeeld had. Wat wel jammer is dat in de krant staat: Omos nogit uit. Ik dacht in eerste instantie dat het een Latijnse titel was, maar ik gok een typfout. Een initiatief van onze Algemene Nederlandse Wielrijdersbond, oftewel de ANWB: AutoMaatje. Je kunt je aanmelden als vrijwilliger om mensen die niet beschikken over vervoer, ergens heen te brengen. Er zijn natuurlijk genoeg mensen die nergens meer komen en daardoor ook verder vereenzamen.

De Schelluinsestraat. Ik lees: het wordt een zaak van lange adem om van dat gebied een woon-werkomgeving te maken. De stip op de horizon is 2041. Tweeduizendeenenveerig!! Dat is fucking 18 jaar verder! Waarom duurt dat zo lang? En als je het zo leest, beste dames/heren die dit moeten gaan realiseren: vind je nou zelf ook niet dat dit een belachelijk lange termijn is? Ik blijf me verbazen.