27 oktober 2023 Sinds vandaag een nieuwe mevrouw Asmus erbij
Nee, geen nieuw kapsel, geen verbouwing aan mijn lichaam. Vandaag trouwde onze Roy zijn Marjanne en daarmee is er een nieuwe mevrouw Asmus. Marjanne kiest ervoor om de naam van Roy aan te nemen. Terwijl ik die laatste drie woorden typ denk ik ineens: hoe oubollig klinkt dat, aannemen. Maar goed, Asmus heet Marjanne dus nu officieel en dat vind ik toch wel iets. Voor mij was het destijds een vanzelfsprekendheid en ik weet nog dat mijn schoonvader het ook erg fijn vond dat ik mezelf zo zou noemen. Andy vond het ook fijn. Maar ik niet altijd. In tijden dat het niet zo lekker liep koos ik bij mijn rijbewijs verlengen er voor om mijn meisjesnaam te gebruiken. Daarbij vond ik de toevoeging van e.v. (echtgenoot van) op alleen mijn paspoort zo gek, waarom stond dat er niet bij Andy ook bij? Maar goed, met een emailadres van mijn meisjesnaam voelde ik toch een soort onafhankelijkheid. Nu, 4 jaar na het ontbinden van ons huwelijk door de dood van Andy ben ik er nog steeds niet uit hoe ik me noem. Ik dacht vrijdag een mooie gelegenheid om vanaf heden alleen mijn meisjesnaam nog maar te gebruiken. Een van de dingen die me nog steeds tegenhoudt is de connectie met mijn kinderen. Maar die zit niet in het dragen van dezelfde achternaam; die gaat via mijn hart. En natuurlijk het gevoel dat Andy had over het gebruik van zijn achternaam. Ik denk er nog eens over en ik doe het nu maar wat op dat moment goed voelt.