Vroeg uit de veren, want om kwart over 9 word ik in Hoorn verwacht voor de huifkartocht die 6 uur gaat duren. Ik heb de broodjes gisteravond al gesmeerd, vanochtend thee gezet voor in mijn dopper en mijn tea-to-go beker. Want 6 uur is best lang. We gaan naar de Boschplaat en daar is natuurlijk alleen maar natuur. Ik ben ruim op tijd en betaal de 60 euro voor de trip. Er komen steeds meer mensen die allemaal mee moeten in dezelfde huifkar. Ik krijg het er benauwd van. Ik vraag of ik nog om kan boeken naar een rustiger dag en dat kan. Nu sta ik erop voor vrijdag, mits er genoeg aanmeldingen zijn. En anders volgende week.
Om half 10 zit ik aan de cappuccino op een gezellig terras waar ze ook heerlijk brood verkopen. En nu? Zomaar ineens een dag zonder plannen. Ik bedenk terwijl ik geniet van de cappuccinon wat ik vandaag wel ga doen.
Ik rij wat rond en besluit naar Heartbreak hotel te rijden. Het is geen hotel, maar een strandtent in de rock and roll style. Ik vraag of ik van het interieur en de items foto's mag maken. En ja, dat mag.
Het strand is op Terschelling een walhalla voor honden, ze mogen overal los op het strand. Vaak rennen ze in één streep naar de zee. Ze genieten en ik geniet met hen mee. Als ik had geweten van te voren dat ik alle weken op Terschelling zou blijven, dan had ik Izzy meegenomen. Fietskar erachter en lekker naar het strand met haar of wandelen door de bossen. In mijn eentje is dat toch aanzienlijk minder leuk. Overal zie ik Friese stabijs, Heidewachtels, Engelse Springers, alleen de Drentse patrijs heb ik nog niet gespot. Ik gok in mezelf altijd welk ras het is en meestal heb ik het fout als het check bij de eigenaar. Voor mij lijken die allemaal op elkaar. De hond die ik nu tegenkwam was onmiskenbaar een Springer, wat een vrolijkerd! Ik loop het brede strand over, zet mijn tas ergens neer en maak foto's. Van de branding, de schelpen, de zee. Ik geniet hier zo van!
In 1977 was ik hier op ponykamp en ik meende dat het in Hoorn was, aan de kant van het wad. Vanmiddag alle zijweggetjes ingereden in Hoorn op zoek naar het pand. Veel mooie bloemen in de bermen gespot en gefotografeerd, maar geen ponykamp pand. Ik zag nog een uitgebloeide papaverbol en die heb ik toch maar stiekem meegenomen. Zorgvuldig alle zaadjes die uit de bol kwamen opgevangen in een zakdoekje.
Bij de Spar in Lies koop ik brood, kant en klaar bami voor vanavond, rooibosthee en nieuwe groentjes. Aan de kassa vraag ik aan de dame of zij me wellicht kan helpen aan de locatie van het ponykamp vroeger. Ze blijkt een jaartje jonger dan ik en geboren op Terschelling, maar zij weet het ook niet. Het moet aan de wadkant geweest zijn, want ik weet nog dat ik vanuit mijn stapelbed zo de Brandaris zag en 's nachts vooral ook de lichten. Zoektocht wordt vervolgd.
Na thuiskomst schijnt dan de zon en dan drupt het weer van de regen. Na 3x mijn tafel en stoel verplaatst te hebben, ben ik het zat: ik ga een dutje doen! Rond 5 word ik wakker en ik haal de laptop uit de auto om mijn foto's te kunnen oploaden van mijn camera. Dat duurt altijd even.
Ik bel met kinderen en kleindochters. En ik werk de polarsteps bij. Morgen maar eens beginnen om ook de belevenissen op mijn website (dblogt.nl) te plaatsen. Is een mooi klusje wanneer het regent.
Met Rederij Doeksen heb ik inmiddels een hotline over mijn dagtocht naar Vlieland donderdag. Ik wilde graag mijn fiets mee, dus zo geboekt. Eerste telefoontje: schip gaat in onderhoud, fiets kan met de vervangende boot niet mee. Ok, ik krijg geld teruggestort. Gisteren werd ik gebeld dat terugreis niet om half 7 is, maar half 8. Ook prima! En vandaag telefoontje nummer drie: fiets kan wel mee heen en terug. Bijbetalen weer. Tijd blijft half 8. Tot nu dan. Wie weet wat er verder nog wijzigt tot donderdag?