Vrijdag 10 juli 2020

Vrijdag 9 juli 2020

Ik slaap slecht hier in Spanje; enerzijds omdat ik te laat was om een Schengenverklaring aan te vragen voor mijn Temazepam slaappilletjes. Die mag je vanwege de Opiumwet zonder die verklaring niet meenemen naar het buitenland. Je kunt het gokken, maar ik durf dat niet. Dus pilletjes met melatonine meegenomen, misschien dat het wennen is? En anderzijds misschien wel vanwege de airconditioning die aanstaat. Vannacht een van de twee eens achterwege laten.

Wel laat wakker om nog iets te ondernemen, want het is wel warm hier. Gemiddeld zo’n 30 graden. Ik rooster een boterham en krijg een schok als ik het apparaat aanraak. Dit is al de 2^e keer, want Peggy overkwam het met de vaatwasser. Er wordt gebeld en er komt een monteur die ons vertelt dat we niet op blote voeten in de keuken aan apparaten moeten komen. Ok, dan daar de slippers maar aan. Wat hij precies gedaan heeft? Geen idee. Maar we moeten bellen als het nog een keer voorkomt Ik geniet van mijn cappuccino en schrijf wat voor mijn blogs.

Peggy en ik hebben beiden verdriet te verwerken, dus we hebben mooie, maar ook heftige gesprekken. En na zo’n gesprek besluiten we, na wat zwemmen en lunch er toch nog op uit te gaan. Bestemming is Mijas, aan de andere kant van onze berg. Ik ken het plaatsje van vroeger. Werd er als 14 jarige gevraagd om mee te doen aan de Miss verkiezing tijdens de oudejaarsavond in Hotel Mijas. Volgens mijn broer destijds mis verkiezing met een één s. Ik won niet overigens. We passeren het tijdens onze tocht. Mooi hoor, hier die bergen en zo hoog en eindelijk daar zie ik hem dan: de Middellandse zee. Het is wat heiig dus echt blauw niet van deze hoogte en afstand.

In Mijas rijden ze met ezeltjes en paarden met karretjes om de toeristen rond te rijden; er staat eenmooie burcht, er zijn pittoreske witte huisjes in smalle straatjes en….. er is een Ale Hop. Voor hen die nooit in Spanje zijn geweest: winkel waar een koe voor de deur staat. Ze verkopen er pennen, schrijfbloks in talloze prints, kabeltjes voor je telefoon, vakantiebenodigheden en nu ook een supergrappige flamingo die beweegt en herhaalt wat je zegt. We liggen gestrekt van het lachen in de winkel en ik geef hem Peggy nog cadeau voor haar verjaardag. Zelf koop ik een alpaca voor Pip, die hetzelfde doet. Ik schiet wat foto’s en Peggy is enthousiast over het dorpje waar ze nog niet eerder geweest was. We drinken een ijsthee op een terras en voelen ons toeristen. Nou ja, ik ben ook toerist, maar het is toch anders om hier te zijn in een huis, dan op een camping, hotel of appartement te zijn.

De siësta slaan we over vandaag, evenals calorierijke hapjes. Alhoewel de langoestines heerlijk smaken, gemarineerd in knoflookolie. De citroen plukken we in de boomgaard. We eten het met gegrilde groene asperges en dopen stokbrood in de olie. Zo lekker! Vanwege de warmte eten we laat, zo rond 8 uur. Vanavond in de overdekte buitenkeuken. Peggy is een gezelligheidsdier, dus de kaarsen aan, kleine verlichting aan. Het leven is perfect.