Vrijdag 8 oktober 2021 Lazise

Vrijdag 8 oktober – Lazise

Ik slaap lekker uit, gewoon omdat het kan! Wat een luxe. Nog een week vakantie en dan weer aan de slag. Heb er zin in! Vanochtend doe ik alles in een langzaam vakantietempo, maar eerst goed zorgen voor Izzy: we lopen langs het meer en hoewel ik ook in een mooie omgeving woon, is het toch anders om aan het Gardameer te lopen, dan langs onze Schelluinse Vliet. In Italie zijn wel wat restricties voor hondeneigenaren: zo mag de lijn niet langer dan 1,5 m zijn, dus mijn rolriem mag eigenlijk niet. In Certaldo stond zelfs een verkeersbord met dit verbod. Gek om dit verkeersbord te noemen, want dit gaat toch niet over verkeer? Hoe zou je het dan noemen? Of zijn honden ook deelnemers in het verkeer en vandaar dan toch de tekst op een verkeersbord? Nou, ja, in ieder geval mag zo’n lange lijn dus niet. En je moet een muilkorf bij je hebben, niet gelijk denken aan zo’n hard plastic ding, ik heb een snuitje, dat voldoet ook. Izzy heeft hem nog nooit hoeven dragen, maar in het openbaar vervoer is het blijkbaar vereist hier.

Ik drink koffie, nog eentje. Eet havermout, jammer, geen kaneel bij me. Dan maar zonder. Zoek wat foto’s uit; baal er van dat een paar foto’s  van Malcesine bescikhadigd blijken; ik zal de fotokaart maar weer eens formatteren, hopelijk is dan het probleem opgelost. Ik app en videobel met thuisfront, zet mijn playlist aan en zet ook de kachel aan, want het is wel fris. Wel droog vandaag. Ik schrijf een blog en begin vast aan dit verslag. Ik speel spelletjes op mijn tablet; lunch met een restje van gisteren. Vanmiddag zwemt Izzy in het meer; zo helder dat water; je ziet gewoon de vissen zwemmen. Ze vindt het heerlijk! Terug in de caravan kleed ik me om en ga naar Lazise, dat ligt hier zo’n 10 kilometer vandaan. Het is inmiddels half 6, hopelijk zijn de straatjes nog niet zo vol, zodat ik nog wat mooie foto’s kan maken met dit mooie licht.

Parkeren gaat ook prima om deze tijd en de straten zijn nog niet overvol. Op mijn gemakje loop ik rond en net wanneer ik bij het meer kom, zie ik de zon prachtig van kleur verschieten. Ik heb mazzel, want ik kan op een bankje naast een vriendelijke oudere meneer plaatsnemen. Hij aait Izzy en we doen eerst moeilijk in Duits, maar hij blijkt Belg en dat praat toch iets fijner. Ik schiet mooie foto’s en heb ondertussen een gezellig gesprek met de meneer; zijn vrouw haalt ergens pizza. Ze komt hem ophalen en ik wens hen nog een fijne vakantie toe. Ook in het kleine haventje maak ik nog foto’s.

Daarna zoek ik het restaurantje waar ik zo mooi de granaatappelboom mét vele vruchten er nog aan, fotografeerde. Die vind ik toch nog snel terug in de wirwar van straatjes, maar je kunt er alleen iets drinken. Jammer, het had zo’n fijn sfeertje. Even verderop zit natuurlijk nog een restaurant en binnen bestel ik een lasagne. Lekker! Wat gek blijft is dat je hier voor bestek betaalt, ik dacht altijd dat het voor het brood was, dus dat eet ik niet meer op, maar steeds staat er toch een bedrag op mijn rekening. Vooruit maar; ik ga me er niet druk over maken. En toch google ik het even: Betalen voor het bestek? In Italie kan een extra bedrag op de rekening verschijnen aangeduid als coperto. Dit is een apart bedrag voor het vooraf geserveerde brood, tafellinnen en het bestek. Een fooi is dan in principe niet noodzakelijk, maar wordt natuurlijk wel gerespecteerd.

Rond half 9 zijn we terug in Peschiera. Als ik de foto’s ’s avonds uploadtupload, dan word ik zo blij dat een aantal foto’s precies geworden zijn, zoals ik hoopte. Het licht was ook zo mooi vanavond.

Rond 10 uur nog even een plas voor Izzy en ik ga nog douchen. Een vriendin appt me over een voostelling van Simone Kleinsma die Verder heet; gaat over hoe zij verder ging na het overlijden van haar man. Ik denk dat ik daar wel heen wil. Een andere vriendin stuur ik een app of zij misschien mee wil. Rond 12 uur is eindelijk mijn haar droog en kan ik naar bed. Pfff, latertje vandaag.