Een tijd geleden werd ik gevraagd om mee te schrijven aan de jubileumgids van onze plaatselijke voetbalvereniging. In december bestaan ze 75 jaar; de datum is voor mij makkelijk te onthouden: 12 december, ook onze trouwdag. Zeer gevleid was ik, want zo lang schrijf ik nog niet. Deze club draag ik een zeer warm hart toe; ik ben zelfs een aantal jaren jeugdvoorzitter geweest en had toen ook zitting in het hoofdbestuur. Het was ten tijde van de hoogtijdagen van de club, die toen 1e klas speelde. Ik geloof dat er destijds wel 8 jeugdteams speelden; in totaal over de 100 jeugdleden, waaronder onze twee zoons. Ook dochterlief heeft gevoetbald, later bij de dames. Andy heeft bij het 5e gespeeld; is zelfs nog kampioen geworden en later heeft hij bij de 7x7 gespeeld. Mijn voetbalcarrière bestaat uit één overwinning: het winnen van de penaltybokaal tijdens het jeugdtentenkamp. Volgens mijn kinderen had ik de keeper omgekocht (ze waren gewoon jaloers dat zij die beker nooit wonnen).
En nu dus de jubileumgids; ik kreeg twee interviewgroepen toebedeeld: de Jeugd onder de 7 en de oud-voorzitters. De Jeugd onder de 7 interviewde ik op een hete septemberavond, helemaal hyper en door elkaar heen roepend werd het een enorme drukke chaos, maar wat heerlijk om tussen deze gastjes te mogen zitten en hen te mogen bevragen. Een week later was het de beurt aan de 4 nog in leven zijnde oud-voorzitters; wat een geweldige verhalen! Helaas niet voor publicatie geschikt, ook niet voor de jubileumgids. En wat zijn ze trots op hun club en wat een liefde en tijd hebben ze er voor over. Bij mij gaat de liefde niet zo ver, alhoewel…… ‘onze’ kleuren zijn blauw wit en als ik een rietje moet uitkiezen voor in mijn flesje drinken, dan heb ik toch het liefst een blauwe.
Vanochtend de uitreiking van het eerste exemplaar, waarbij ook foto´s gemaakt werden voor de pers. Het is prachtig geworden en wat ben ik er trots op! Zo mooi dat ik mijn steentje heb mogen bijdragen.
Deze foto is gemaakt door voorzitter Lex Brokking.
#teamAndyAsmus