Home sweet home
Heerlijk was het in Spanje, fijn om er weer even uit te zijn. Onbezorgd kunnen genieten van het mooie weer, van de prachtige omgeving. Want wat is Andalusië mooi; zo veel meer dan alleen de flats en bebouwing aan de Costa del Sol. Ik heb genoten.
Vroeg op, want ik wilde nog even zwemmen voor vertrek. Helaas onweer en zo af en toe regen, dus dat feest ging niet door. Na ontbijt en koffie afscheid nemen van Peggy en haar hartelijk bedankt voor de gastvrijheid.
Het was al snel 9 uur toen de taxi voor kwam rijden die me naar het vliegveld zou rijden. Inchecken en zo verliep allemaal prima; koffer zag ik ingeladen worden, ook altijd wel fijn. Mooi plaatsje bij het raam vooraan, geen anderen op mijn rij, dus tablet, leesvoer en wat te knabbelen lekker makkelijk op de stoel naast me. We vlogen bijna dezelfde route terug als heen: via Madrid naar San Sebastian, Bordeaux, Parijs en Antwerpen via Breda, Tilburg naar Eindhoven. Gerrie kwam me ophalen, gek om hier weer iedereen zonder mondkapje te zien. Ik neem me voor om in Nederland bij boodschappen ook mijn mondkapje weer om te doen. Ik lees dat in Nederland het aantal Coronabesmettingen weer toeneemt.
Thuis wachtte er een ontvangstcomité van bijna alle kinderen en kleinkinderen. Wat was ik blij om ze allemaal weer te zien! En wat was Juliette gegroeid!
Op tafel een mooie bos bloemen en een mooie tekst mét tekening van Pip op de deur. Ik prijs me gelukkig met zo'n lief gezin. Wat fijn om weer thuis te zijn.
