Voor mij waren de toppunten van burgerlijkheid het bezoeken van een Tupperware party én op bezoek bij opa en oma/ vader en moeder op zondagochtend. Alle pogingen ten spijt om toch nog een beetje het beeld van ongedwongen, vrije meid uit te kunnen dragen, is nu volledig weggevaagd. Het is inmiddels zover: Tupperware party allang bijgewoond en zelfs georganiseerd. Inmiddels is Tupperware, mede als gevolg van Corona, bijna ter ziele en lijken de parties verleden tijd. Ik checkte dat net even (want ik wil jullie geen fake nieuws geven), maar de aandelen stijgen, ondanks het naderend faillissement. Doe er je voordeel mee!
Enfin, de zondagochtend dus. Wij gingen maar heel af en toe naar de opa's en oma's, omdat ze simpelweg te ver weg woonden. Ze woonden in Rotterdam en in Apeldoorn. Daarnaast hadden de ouders van mijn moeder, 12 kinderen, even zoveel schoonkinderen en 30 kleinkinderen. Dus of zij daar nou zo op hebben zitten wachten dat die allemaal iedere zondag kwamen..... Zij deden het anders: na hun pensioen kwamen ze gewoon een paar dagen naar een van de kinderen toe. En bij ons kwamen ze in de zomer op ons passen als mijn ouders voor hun werk weg moesten.
Omdat ik het ook niet kende van huis uit, vond ik het dan ook heel bijzonder dat mijn schoonouders op zondagochtend bij ons langskwamen voor een kopje koffie. Vooral toen we net samenwoonden, vond ik dat toch wel erg vroeg op zondagochtend. Super lief en belangstellend natuurlijk, denk ik nu. Mijn ouders hebben de gewoonte nooit opgepakt.
En nu heb ik dan zelf een flink gezin en sinds kort: op zondagochtend even een bakkie met wat lekkers voor hen die daar zin in hebben met elkaar. Even bijpraten met elkaar, hoe ziet de komende week er uit, delen we tips over van alles en nog wat. En dan tegen twaalven gaat ieder weer zijn eigen ding doen. En als ik heel eerlijk ben: I love it! Dan maar burgerlijk.