Zoals verwacht vanochtend bijtijds wakker; dat heb ik altijd als ik naar huis ga wanneer ik op vakantie ben. En wat heb ik het heerlijk gehad! Ik haal mijn bed af, vouw alles netjes op en leg de vuile was op tafel. Ik haal de kasten leeg en vul mijn tassen en kratten en zet alles op de banken. Ik drink een cappuccino en nog een. Ik eet mijn volkoren bolletjes (alles voor de vezeltjes) en stap op de fiets om mijn broek terug te sturen; hiervoor moet ik naar het Post.nl punt bij de Spar in West- Terschelling. Hoe leuk het ook er uitziet bij anderen, ik vind een flared broek niks. Ik koop nog een cadeautje voor de Family Vinyard voor het oppassen op Izzy. Nog een keer langs het wad fietsen, de mensen groeten me vriendelijk. Na 3 weken voel ik me bijna eilander haha. Of zou het komen doordat ik met jurk en roze crocs fiets, dat ze me voor eilander aanzien?
Dan terug naar de caravan waar ik de schelpen ophaal, die ik al verzameld had en hup weer op de fiets, nu naar het Noordzeestrand. Ik wil graag de namen van alle kleinkinderen van schelpen maken en daar een mooie foto voor in mijn woonkamer van af laten drukken, maar ik heb wel 276 schelpen daarvoor nodig. Het is afgaand water, dus ik vind de nog ontbrekende schelpen. Een voor één maak ik alle namen, en natuurlijk ook die van Milou ertussen, maar die maak ik voor de ene helft van schelpen en de andere helft teken ik in het zand. Mijn projectje is mooi op tijd afgerond.
Ik fiets terug naar de camping en ik geniet nog een laatste maal deze vakantie van de prachtige natuur. Ik adem diep alle gezonde lucht in, eerst die van de zee, later die van de heide en dan weer van het bos. De zon schijnt en het is best warm inmiddels. Natuurlijk: dat is bijna altijd zo als ik de auto in moet pakken. Niet vergeten de koelkast ook te legen, dat gaat allemaal in de koelbox. Oh in het vriesvak liggen nog ijsjes; de aller heerlijkste bosvruchten waterijsjes! Ik eet er 3, anders moet ik ze toch weggooien. Ik loop naar de receptie om te vertellen dat ik al vertrek; dat geeft hen de mogelijkheid om de stacaravan weer te verhuren. Ik vraag wat de bedoeling is van de schoonmaak: bezemschoon opleveren. Dat moet lukken!
De auto parkeer ik voor de deur en alle kampeerspullen fatsoeneer ik vooral in de achterbak. Op de achterbank dan de spullen die uit de stacaravan komen. Ik heb het een en ander vannacht en morgenochtend nodig, dus dat stop ik achter mijn stoel. Kan ik dat vanavond er snel uithalen als ik niet de hele auto nog leeg ga halen. Natuurlijk past het allemaal in de auto; het zit er best netjes in. Ook de fiets zet ik op de fietsendrager, met wat hulp van de buurman. Toch fijn zo'n helpende hand. Samen proberen we de batterij van de fiets eruit te krijgen, maar dat lukt ons beiden niet. Dan moet ie er maar op blijven zitten; blijkbaar zit ie goed vast. Als ik thuis ben, maar even naar laten kijken.
Rond drie uur rijd ik van de camping af voor een vroege maaltijd bij mijn favoriete strandtent. Vissoep en het libanese brood met labneh. Dat is gelukkig stukken minder zout dan de vorige keer. Ik geniet van de zee en van de gezelligheid om me heen. De boot gaat om half 6 en ik moet uiterlijk een half uur van te voren aanwezig zijn, dus rond kwart over 4 loop ik naar de auto. Dag strand, dag leuke strandtent, dag mooie zee.
Ik ben precies op tijd en sluit aan in de rij met auto's met fietsendragers. Omhoog moet ik, maar ik mag vooraan in de rij. D1, D1, D1, niet vergeten welk dek. Op de boot zoek ik een plaatsje waar ik mijn laptop aan kan sluiten en waar mijn telefoon in de oplader kan. Dan belt mijn zwager met goed nieuws! Pff, de tranen schieten in mijn ogen, wat ben ik blij en opgelucht voor iedereen.
Dan werk ik mijn website bij met de verhalen van Polarsteps en dan hoor ik de bekende toeter: we gaan! Met weemoed kijk ik naar de Brandaris; het groene strand, mijn fietsroute langs de haven, de jachthaven en de Waddenzee. Ik zie vanaf het schip de duinen van de Noordvaarder, waar ik deze week nog zo fijn fietste. Dag Brandaris met je veilige lichten in de nacht, dag Terschelling! Tot gauw!