Kerstavond – cadeaus – tradities
Deze traditie hebben we als gezin overgenomen na het overlijden van mijn schoonmoeder: op kerstavond cadeaus uitpakken en gezellig met elkaar eten. Op deze avond proberen we echt om er allemaal te zijn en tot nu toe is dat ook altijd gelukt. Dit jaar trekken we weer lootjes om voor 1 familielid een mooi cadeau te kopen. Ik hoef niet eens te kijken wie ik heb, want eigenlijk weet ik het al: Mark! En ja hoor. En dat is helemaal niet erg, want Mark vult consequent zijn wensenlijstje online aan met al zijn wensen. Dus dat is makkelijk: de lichtplaat en portemonnee zijn zo besteld. Voor de kinderen koop ik een mooi boek: een klassieker en hiervoor ga ik naar de plaatselijke boekwinkel De Mandarijn, gerund door oa een oud*collega die ik overigens tijdens mijn twee bezoeken niet tref.
Een paar weken geleden liet ik jullie foto’s zien van zes bijna identieke ringen voor mij, mijn zusje, dochter en nichtjes met daarbij geschreven/getypt: wij horen bij elkaar. En eigenlijk wilde ik ook zoiets voor mijn schoondochters, Sabine en mijzelf. Er was een nieuw concept armbande van Ixxxi met de toepasselijke naam Connected en dat leek me een mooi cadeau, dus ik op een ochtend naar de winkel om 4 bijna identieke armbanden samen te stellen. Hartstikke mooi! Ja, maar nu hadden de jongens eigenlijk nog niets gezamenlijks, dus ook voor hen een mooie stoere armband uitgezocht.
Alle cadeautjes lagen prachtig te wachten op hun eigenaren onder de kerstboom. Het eten verdelen we tegenwoordig, dus ik nam het hoofdgerecht voor mijn rekening. Dat scheelt ook enorm in de boodschappen, maar vooral stress die ik krijg van al dat plannen en moeten presteren op een moment. Zo voelt het voor mij in ieder geval.
Met het kopen van een (wederom) nieuw tafelkleed, bijpassende servetten, groen uit de wijk (voorzichtig geknipt uit tuinen en langs de openbare weg), uit het zicht van de deurbelcamera’s haha, versier ik mijn tafel al in alle vroegte op zondagochtend. Ik vind de tafel sprookjesachtig mooi, nieuwe kandelaren met kaarsen, de tafel verder aangekleed met de gouden kerstspullen van mijn dit jaar overleden tante. Ik stop de wijnglazen in de vaatwasser en poets het verzilverde bestek op. Ik bak de rollades in de oven; kook de krieltjes voor en haal de haricots verts uit de vriezer. Ruim voordat de kinderen komen, heb ik ook gestofzuigd, het toilet schoongemaakt en alle prullenbakken geleegd om weer vandaag gevuld te kunnen worden.
Rond vier uur druppelen de kinderen binnen. De hele wijk weet overigens dat ik visite krijg, want ook vandaag breekt Izzy in haar enthousiasme de tent af. Ze vliegt over de tweeling heen, wanneer ook Cato en Juliette binnenkomen. Melle en Sofie helemaal verbaasd kijkend: zagen we daar nu echt wat vliegen? Maar goed, geen schade bij de kids. Juliette en Pip zijn altijd blij elkaar te zien, maar dat gaat gepaard met de nodige lachsalvo’s en glijpartijen van de bank af. Cato ligt altijd relaxed in de Maxi cosi of zit in de kinderstoel. Melle en Sofie kijken vanuit hun wippertjes televisie. Gadegeslagen door hun grote nichten, die af en toe een speen in de mond duwen als er iets teveel geluid uitkomt. Wat een heerlijke chaos.
We beginnen met het uitpakken en uitdelen van de cadeaus; ik krijg een mooie sieradenkast met passspiegel ervoor. Kan alles mooi bij elkaar en overzichtelijk getoond worden. Mooi cadeau! En gelukkig ook bodycreme van Rituals en nog een make up tas. Ik ben erg blij met mijn cadeaus, dank je wel Tessa. Ook mijn cadeaus vallen in goede aarde, ook altijd fijn.
Rond 5 beginnen we met de voorgerechten ronde: een proeverij van vlees en vis door Sabine en Mark, heerlijk! Dan een ronde soep, vergezeld van zalm op toast, ook heerlijk! Mijn hoofdgerecht de kalkoenrollade wordt nog gered door Roy: handig zo’n kok in huis. En als dessert een tarte tatin van peer, pecannoten en ijs. Ook heerlijk, alles vergezeld van een heerlijk wijntje. Ook dit jaar komen we niet toe aan het kaasplateau; ik heb er gewoon geen plaats meer voor in mijn maag. Nog een koffie en dan zijn toch alle kleintjes wel echt afgeknoedeld. En wat hebben ze het fantastisch gedaan! Ik heb genoten van alle kinderen en de vijf kleinkinderen. Wat een gezellige drukte! Ik ben dankbaar voor de blije gezichten, de saamhorigheid en het gemak waarop we met elkaar een fijne avond hebben.